Hugo Prat, jedan od najznačajnijih italijanskih strip autora i ilustratora, poznat širom sveta kao otac legendarnog junaka Korta Maltezea, preminuo je 20. avgusta 1995. godine.
Pravo ime mu je Ugo Prat, a rođen je u Riminiju u junu 1927. godine. Njegov otac Rolando poticao je iz francusko-provensalske i engleske porodice, dok su mu koreni sa majčine strane bili venecijanski i sefardski, preko porodice Zeno Toledano. Majka je bila kćerka pesnika Euđenija Dženera, osobene umetničke ličnosti koja je ostavila dubok trag na mladog Huga, naročito u njegovom doživljaju Venecije. Dženaro je bio izdanak porodice venecijanskih zlatara Zeno Toledano, hristijanizovanih sefarda poreklom iz Toleda, beleži Tanjug. Neobični deda bitno je uticao na oblikovanje mladog Huga, što je sasvim vidno iz Pratovih prikaza Venecije.
Sa samo deset godina, Prat je sa porodicom otišao u Etiopiju, tada pod italijanskom kolonijalnom vlašću. Šest godina provedenih u Africi obeležili su ga za ceo život i ostavili snažan trag u njegovom stvaralaštvu, ispunjenom egzotičnim predelima i atmosferom dalekih mora. Njegov otac, oficir fašističke milicije i učesnik Musolinijevog Marša na Rim, zarobljen je tokom savezničkog osvajanja i umro 1942. u etiopskom zatočeništvu.
Hugo i njegova majka vratili su se 1943. u ratom razorenu Italiju. Iako je još neko vreme nosio uniformu i pohađao vojnu školu, ubrzo se okrenuo drugim putevima. Već 1945. radio je kao prevodilac za saveznike u Veneciji, a uskoro je sa prijateljima pokrenuo časopis As pik, čime je ušao u svet stripa.
Godine 1947. odlazi u Argentinu, zemlju u usponu posleratnih godina, gde započinje profesionalnu karijeru radeći za najveće izdavačke kuće i sarađujući sa scenaristom Hektorom Osterheldom. Stvara serijale poput Narednika Kirka i Ernija Pajka, a uporedo drži kurseve crtanja i putuje Latinskom Amerikom, od Patagonije do Amazona.
Kratko je živeo i u Londonu 1959/1960, ali se ubrzo vratio u Italiju, gde je radio adaptacije klasika za Il Corriere dei Piccoli. Presudan trenutak u njegovoj karijeri bio je susret sa Đenovljaninom Florencom Ivaldijem, koji mu je omogućio da 1967. objavi Baladu o slanom moru. U toj priči pojavio se Korto Malteze, junak potpuno drugačiji od dotadašnjih strip heroja – melanholičan, misaon, bez klišea mačizma i banalne akcije.
Ubrzo stiže i međunarodna slava, naročito u Francuskoj, gde je časopis Pif gadget 1970. godine pokrenuo serijal Korta Maltezea. Do kraja karijere Prat je nacrtao 21 epizodu o Kortu, kao i druge značajne serijale, oblikujući poetski i avanturistički izraz devete umetnosti.
Godine 1986. u pariskom Gran Paleu priređena je velika izložba njegovih radova – prvi put da jedan strip autor izlaže u muzeju takvog ranga. Poslednje veliko delo, priču Mu o mitskom izgubljenom kontinentu, završio je 1988. godine, a radi autentičnosti putovao je i na Uskršnja ostrva.
U kasnijim godinama povukao se na obalu Ženevskog jezera, gde je živeo okružen sa 20.000 knjiga. Iako nikada nije imao formalno umetničko obrazovanje, sebe je smatrao „trgovcem snovima“ i tvrdio da strip nije ništa manje vredan od književnosti. Njegov opus od preko 15.000 tabli ostaje svedočanstvo umetnika koji je strip uzdigao na poetski nivo.
Prat je iza sebe ostavio delo prevedeno na brojne jezike, a Korto Malteze i dalje živi kao jedan od najikoničnijih junaka stripa XX veka.
