Napustio nas je Dušan Radak, pesnik, muzičar, umetnik.
Dušan Radak je rođen 1955. u Kikindi. Završio je osnovnu školu, gimnaziju i muzičku školu u rodnom gradu, a Jugoslovensku i opštu književnost diplomirao je u Novom Sadu.
Radio je kao urednik umetničkog programa, zatim, kao urednik Izdavačke delatnosti Doma omladine u Kikindi, a bio je i glavni i odgovorni urednik Književne zajednice Kikinde. Objavio je knjige: Šljunak (1979), Samsa (1984), Stadijum kašike (1987), Trkačice veneričnih bodrenja(1987), Ibzen je svirao klavsen (2002), Bik koji sedi šest stopa ispod zemlje (2011), Oduvek sam voleo vodu – Traktat o radosti (2017), Superpitalice (2018), Krevet-zmija i mala Prosvetina enciklopedija (2023). Bavio se pisanjem muzike za decu, kao i filmske muzike.
Poezija mu je prevedena na: ruski, engleski, francuski, italijanski, mađarski, rumunski, rusinski, slovački, makedonski jezik. Dobitnik je nagrada: Pečat varoši sremskokarlovačke; Plakete Sima Cucić za multimedijalni doprinos stvaralaštva za decu; Gramate za životno delo, Nagrade DKV za knjigu godine 2024. Bio je član Nadzornog odbora Društva novosadskih književnika.
Preminuo je u Novom Sadu 18. novembra 2024.
DUŠAN RADAK: MOĆ POEZIJE
Kad budem
otišao
Da li će iko
znati
Da sam
postojao
I
Koliko sam
U
Moć
Poezije
(To večito Džangrizavo pitanje
Bez odgovora)
Istinski
Verovao
Fotografija: Youtube Printscreen/ TV Novi Bečej
